De wind, de wind | 27-11-2009

Waait zijn lied
in tonen die roeren
Van aria
tot luchtig strijken
Strelend zacht

De wind
krimpt, stormt
Briest ware emoties
vloeiend, straf, ontembaar
onverwacht

Zijn spel zweeft als
een balans,
Stoort of harmoniseert
de blues van aardse kracht

Jaar op jaar, uur na uur
reizend, fluitend, gierend
turbulerend
Zuchtend naar evenwicht
Een moment van …
nooit gedacht

Reizend van seizoen naar seizoen
De wind,
de wind
Wervelt, stuift op,
slaat neer
is gezwind
is liefde
Geklemd tussen emoties
van alle dag

De wind,
de rusteloze wind
Wisselt bij voortduren de wacht.

Pierre Maréchal ©