IJkpunt

Al spiegelend bewogen wij
beiden stap voor stap tot elkaar,
grepen in elkaar in,
beroerden onze zinnen en
golvende emoties begroetten
elkaar al blikkend over en weer

En zij centreerden zich op
het ijkpunt van het glitterende universum
van rusteloze intense prikkels

Die aan het niets leken
te ontstijgen en ons tot in het
in elkaar opgaan deden bewegen

Tree voor tree bestegen wij
de gewelven van het ons beider gevoelige zelf,
tot in onze eigen naakte ongenuanceerheid

Om vervolgens onzinnige diep te dalen,
toen het onbegrijpelijke in mij fluisterde
dat je voelbaar onherkenbaar geworden was.

Pierre Maréchal ©