Herfst in Wodan’s tijd. | november 2005

Herfst
de zon
valt in zijn
dagen.
Het dodenrijk
van Wodan
nadert in vlagen.
De Indian summer
straalt nog beneven
ijzelstorm en
regen als regelneven.

De Grote Jacht
is begonnen.
Honden blaffen,
huilen, winden gieren,
luiken die onheilspellend
kraken,
’s werelds grauw
wordt ontgonnen.

Grijze luchten,
bomen zwiepen
krakend hun armen.
Hanen kraaien,
’t geestenvolk lijkt
dol te draaien.
Bladeren vluchten
in kolkende luchten,
waterkou bedreigt
de kansarmen.

Wodans ogen speuren
dwaallichten,
’t is zijn helse dodenrit
jaar op jaar, menig ziel
voorzag de nacht,
zijn vlucht in transit
met ganzen vluchten
over het ongekende grensgbied.

Pierre Maréchal ©